Dat je sterk geworden bent door alles wat je hebt meegemaakt is slechts een deel van de waarheid. We leren inderdaad overleven, ons afsluiten van onze emotionele behoeften en redden onszelf omdat er geen andere keuzes voorhanden zijn. Dat we ons overleefsysteem daarvoor dankbaar mogen zijn is een feit en een bewijs van grote menselijke veerkracht.
De keerzijde is vaak dat we niet weten hoe we onszelf of anderen lief kunnen hebben waardoor we keer op keer over onze emotionele en fysieke grenzen gaan of anderen ‘toestaan’ dat te doen. Je groot en sterk houden is slechts de buitenkant, van binnen voelen we ons vaak minder stoer maar juist moegestreden en afgesneden van onze levensenergie.
Toch is het nooit te laat om jezelf in veiligheid te brengen, inclusief je kwetsuren. Door je verhaal te gaan vertellen, zacht te leren zijn voor jezelf, liefdevolle relaties te kiezen en je lichaam te ontladen van je oud zeer door kundig lichaamswerk. Pas wanneer we toegang hebben tot onze innerlijke bron van kracht én speelsheid kunnen we voluit leven en onze plek innemen als mens in al zijn heelheid.
